بایگانی برچسب: محمد سلمانی

شعر بسیار زیبای بی حرمتی به ساحت خوبان محمـــــد سلمـــــانی بی حرمتی به ساحت خوبان قشنگ نیست باور کنید پاسخ آیینه سنگ نیست سوگند می خورم به مرام پرندگان در عرف ما سزای پریدن تفنگ …

تاریخ نویسان که قلم در کفشان بود جز ننگ به پیشانی میهن ننوشتند یک عمر از این شاخه به آن شاخه پریدند یک برگ ز خاموشی سوسن ننوشتند هفتاد من از کاغذ ملّت به هدر …

آنقدر از مقابل چشمان تو رد شدم تا عاقبت ستاره شناسی بلد شدم منظومه ای برابر چشمم گشوده شد آنشب که از کنار تو آرام رد شدم گم بودم از نگاه تمام ستارگان تا اینکه …

زیر پای هر درخت ، یک تبر گذاشتیم هرچه بیشتر شدند ، بیشتر گذاشتیم تا نیفتد از قلم ، هیچ یک در این میان روی ساقه هایشان ، ضربدر گذاشتیم از برای احتیاط ، احتیاط …

اگر چه بین من و تو هنوز دیوار است ولى برای رسیدن، بهانه بسیار است بر آن سریم کزین قصه دست برداریم مگر عزیز من! این عشق دست بردار است کسى به جز خودم اى …

وقتی کــه حکمران چمن باد می شود اول تبر حوالــه ی شمشاد می شود دیگر چــه مکتب و چــه مرام و چــه مسلکی ؟ در گلشنی کــه قبلــه نما باد می شود بلبل خموش ، …

عشق پرواز بلندی ست مرا پر بدهید به من اندیشه از مرز فراتر بدهید من به دنبال دل گمشده ای می گردم یک پریدن به من از بال کبوتر بدهید تا درختان جوان ، راه …

مار از پونــه . من از مار بدم می آید یعنی از عامل آزار بدم می آید هم ازین هرزه علف های چمن بیزارم هم ز همسایگی خار بدم می آید کاش می شد بنویسم …