بایگانی برچسب: صفای اصفهانی

سرخوان وحدت آن دم که بدل صلا زدم من بسر تمام مُلک و ملکوت پا زدم من در دید غیر بستم بت خویشتن شکستم ز سبوی یار مستم که می ولا زدم من زالست دل …

مـن پـر كـاه و غـم عشـق همسنگ كوه گران شد در زيـــر ايـــن بــار انــدوه اي دل مگــر ميتوان شد ره بردم از دل بكويش دل بستم از جان بمويش عشـق مــن و حســن رويـش …

گـوينـد روي يــار به كس آشكـار نيست در چشم من كه هيچ بجـز روي يـار نيست گــوينـد در بهـــار دمــد گــــل ولــي مــرا گلهـاست در نظـر كه يكي در بهـار نيست خارست و گل، بهر …

چنين شنيدم که لطف يزدان به روی جوينده در نبندد دری که بگشايد از حقيقت بر اهل عرفان دگر نبندد چنين شنيدم که هر که شبها نظر ز فيض سحر نبندد ملک ز کارش گره …

تجلّی گه خود کرد خدا دیده ی ما را در این دیده در آیید و ببینید خدا را خدا در دل سودا زدگانست بجویید مجویید زمین را و مپویید سما را گدایان در فقر و …

دل بردی از من به یغما . ای ترک غارتگر من دیدی چه آوردی ای دوست . از دست دل بر سر من عشق تو در دل نهان شد . دل زار و تن ناتوان …

امشب سر آن دارم کز خانه برون تازم این خانه هستی را از بیخ براندازم تن خانه گور آمد ، جان جیفه گورستان زین جیفه بپرهیزم این خانه بپردازم دیوانه ام و داند ، دیوانه …