بایگانی برچسب: صفای اصفهانی

سرخوان وحدت آن دم که بدل صلا زدم من بسر تمام مُلک و ملکوت پا زدم من در دید غیر بستم بت خویشتن شکستم ز سبوی یار مستم که می ولا زدم من زالست دل …

مـن پـر کـاه و غـم عشـق همسنگ کوه گران شد در زیـــر ایـــن بــار انــدوه ای دل مگــر میتوان شد ره بردم از دل بکویش دل بستم از جان بمویش عشـق مــن و حســن رویـش …

گـوینـد روی یــار به کس آشکـار نیست در چشم من که هیچ بجـز روی یـار نیست گــوینـد در بهـــار دمــد گــــل ولــی مــرا گلهـاست در نظـر که یکی در بهـار نیست خارست و گل، بهر …

چنین شنیدم که لطف یزدان به روی جوینده در نبندد دری که بگشاید از حقیقت بر اهل عرفان دگر نبندد چنین شنیدم که هر که شبها نظر ز فیض سحر نبندد ملک ز کارش گره …

تجلّی گه خود کرد خدا دیده ی ما را در این دیده در آیید و ببینید خدا را خدا در دل سودا زدگانست بجویید مجویید زمین را و مپویید سما را گدایان در فقر و …

دل بردی از من به یغما . ای ترک غارتگر من دیدی چه آوردی ای دوست . از دست دل بر سر من عشق تو در دل نهان شد . دل زار و تن ناتوان …

امشب سر آن دارم کز خانه برون تازم این خانه هستی را از بیخ براندازم تن خانه گور آمد ، جان جیفه گورستان زین جیفه بپرهیزم این خانه بپردازم دیوانه ام و داند ، دیوانه …