بایگانی برچسب: رسول یونان

تو نيستي اما من برايت چاي مي ريزم ديروز هم نبودي كه برايت بليت سينما گرفتم دوست داري بخند دوست داري گريه كن و يا دوست داري مثل آينه مبهوت باش مبهوت من و دنياي …

زندگي در اعماق امن است اما زيبا نيست ماهياني كه در اعماق زندگي مي كنند صيد نمي شوند اما طلوع آفتاب را هم نمي بينند كشتي‌ها را نمي بينند حالا اسبي زيبا پا به دريا …

اين دنيا مثل فيلمي ست که از نيمه شروع شده کسي مي کشد کسي کشته مي شود کسي مي فروشد کسي مي خرد کسي مي رود کسي مي آيد من که از هيچ چيز سر …

پل شکسته روزگاري کوه ها را به هم وصل مي کردي آدم ها را قلب ها را اما حالا… آه اي پل شکسته ! حالا ديگر فقط ابرها مي توانند از روي تو بگذرند رســـول …

اگر مرا دوست نداشته باشي دراز مي‌کشم و مي ميرم مرگ نه سفري بي بازگشت است و نه ناگهان محو شدن مرگ دوست نداشتن توست درست آن موقع که بايد دوست بداري رســـول يــونان

با شعر و سيگار به جنگ نابرابري ها مي روم من، دون کيشوتي مضحک هستم که جاي کلاهخود و سرنيزه مدادي در دست و قابلمه اي بر سر دارد عکسي به يادگار از من بگيريد …

داشتم از اين شهر مي رفتم صدايم کردي جا ماندم از کشتي سفيد آرزوها که رفت و غرق شد سپاسگزارم از تو اما اين فقط مي تواند يک قصه باشد در اين شهر دود و …

باراني مورب در نيمروزي آفتابي هيچ اتفاقي نيافتاده است تنها تو رفته اي اما من قسم مي خورم که اين باران باراني معمولي نيست حتما جايي دور دريايي را به باد داده اند رســـول يــونان

دانه هاي اشک از چشمم بيرون مي زنند چون قطار مورچه ها از چشمان مرده نکند اشک نيستند مورچه اند اينها نکند مرده ام در حسرت تو رســـول يــونان

عاقبت او پيروز شد چون با صداقتش با من جنگيده بود باقي قصه ي مغلوب شدن من است خسته و شکسته به خانه که آمدم قايم شدم پشت فنجان چاي و دود سيگار و خاموش …

نيامدنش را باور نمي کنم غيرممکن است او نيامده باشد حتما ، حالا زير باران مانده است و نااميد و خسته در خيابان ها قدم مي زند من به باز بودن درها مشکوکم رســـول يــونان

اي سگ سياه تو فقط نگهبان خاطره هايي اينجا ديگر دهکده اي در کار نيست که بيگانه اي به آن نزديک شود بيهوده پارس نکن من از سر اتفاق از اينجا مي گذرم رســـول يــونان

يک تاکسي مي خواهم براي بردن مسافر يک تاکسي مي خواهم براي گپي از نزديک با مسافر يک تاکسي مي خواهم بگذار راستش را بگويم براي جستن تو در ميان مسافران رســـول يــونان

بدهکار هيچ کس نيستم جز همين ماه که از پشت ميله ها مي گذرد که مي توانست از اينجا نگذرد و جايي ديگر مثلا در وسط دريايي خيال انگيز بچسبد به شيشه کابين يک تاجر …

کنار دريا عاشق باشي عاشق تر مي شوي و اگر ديوانه ديوانه تر اين خاصيت درياست به همه چيز وسعتي از جنون مي بخشد شاعران از شهرهاي ساحلي جان سالم به در نمي برند رســـول …

تو ماه را بيش تر از همه دوست مي داشتي و حالا ماه هر شب تو را به ياد من مي آورد مي خواهم فراموشت کنم اما اين ماه با هيچ دستمالي از پنجره ها …

نان آب پنجره هاي رو به آفتاب و گاهي جشن عروسي خدا چه تعريف ساده اي دارد در محله هاي فقيرنشين رســـول يــونان

دنيا در آنسوي ميله هاست من در اين سو نمي دانم او زنداني شده يا من رســـول يــونان

ديگر نمي توانم کلاغ را به عقاب تشبيه کنم ميوه بِه را به چراغي افسانه اي چمدانت را بسته اي و شاعري ديگر کار من نيست پشت سرت مثل آپارتماني فرسوده در خود فرو مي …

نگاه کن چقدر سفيد است چقدر تابان چقدر زيبا فقط برف مي تواند مادر اين خرگوش زيبا باشد رســـول يــونان