بایگانی برچسب: بهترین های نیما یوشیج

آنچه شنیدید زخود یا زغیر وآنچه بکردند زشر و زخیر بود کم ار مدت آن یا مدید عارضه ای بود که شد ناپدید و آنچه بجا مانده بهای دل است کان همه افسانه بی حاصل …

از این راه شوم ، گرچه تاریک است همه خارزار است و باریک است ز تاریکیم بس خوش آید همی که تا وقت کین از نظرها کمی نیمـــا یوشیــــج به چشم کور از راهی بسی …

شب همه شب شکسته خواب به چشمم گوش بر زنگ کاروانستم با صداهای نیمه زنده ز دور همعنان گشته همزبان هستم نیمـــا یوشیــــج جاده اما ز همه کس خالی است ریخته بر آوار آوار این …

در پیله تا به کی بر خویشتن تنی پرسید کرم را مرغ از فروتنی تا چند منزوی در کنج خلوتی دربسته تا به کی در محبس تنی در فکر رستنم ـپاسخ بداد کرم ـ خلوت …

خانه ام ابری ست یکسره روی زمین ابری ست با آن از فراز گردنه خرد و خراب و مست باد میپیچد. یکسره دنیا خراب از اوست و حواس من! آی نی زن که تو را …

آن گل زودرس چو چشم گشود به لب رودخانه تنها بود گفت دهقان سالخورده که : حیف که چنین یکه بر شکفتی زود لب گشادی کنون بدین هنگام که ز تو خاطری نیابد سود گل …

ترا من چشم در راهم شباهنگام که می گیرند در شاخ « تلاجن» سایه ها رنگ سیاهی وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم ترا من چشم در راهم شباهنگام.در آندم که بر جا دره ها چون …

زندگانی چه هوسناک است ، چه شیرین چه برومندی دمی با زندگی آزاد بودن خواستن بی ترس،حرف از خواستن بی ترس گفتن،شاد بودن نیمـــا یوشیــــج

فریاد می زنم من چهره ام گرفته من قایقم نشسته به خشکی مقصود من ز حرفم معلوم بر شماست یک دست بی صداست من ، دست من کمک ز دست شما می کند طلب فریاد …

من دلم سخت گرفته است از این میهمان‌خانه‌ی مهمان‌کش روزش تاریک که به جان هم نشناخته انداخته است چند تن خواب آلود چند تن ناهموار چند تن ناهشیار نیمـــا یوشیــــج

آی آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید یک نفردر آب دارد می سپارد جان. یک نفر دارد که دست و پای دائم‌ میزند روی این دریای تند و تیره و سنگین که می‌دانید …

می تراود مهتاب می درخشد شب تاب نیست یک دم شکند خواب به چشم کس ولیک غم ایم خفته ی چند خواب در چشم ترم می شکند. نگران با من استاده سحر صبح می خواهد …