بایگانی برچسب: جلیل صفر بیگی

مانند علفهای لب مردابیم خوابیم و همیشه تا کمر در خوابیم مرگ آمده است زندگی را بخورد ما هم گاهی کرم سر قلابیم جلیل صفـــر بیگــــی در حنجره های ما صدا را بفشار صوت و …

از پل های زیادی پریده ام در رودخانه های بسیاری غرق شده ام بارها شاخ به شاخ شده ام با زندگی بارها گلوله خورده ام و بارها مرده ام عشق از من یک بدل کار …

لنگه های چوبی در حیاطمان گرچه کهنه اند و جیر جیر می کنند محکمند خوش به حالشان که لنگه ی همند جلیل صفـــر بیگــــی تخمی از لانه بیرون می افتد و می شکند زندگی بچه …

انگار همیشه جای یک تن خالی ست این بار کسی نیست نه!اصلن خالی ست یک نیمکت نشسته دارم در خود جای دو نفر همیشه در من خالی ست جلیل صفـــر بیگــــی این چشم دریده چشمه …

چندی است که سخت از خودم لبریزم آن گونه که باید از خودم بگریزم انگار که شیر آب هرزی هستم چک چک چک چک به پای خود می ریزم جلیل صفـــر بیگــــی در زد کسی …

این سنگ خدایان که تبر می شکنند روزی که بیایی از کمر می شکنند بردار تبر را و بزن ابراهیم! بت های بزرگ زودتر می شکنند جلیل صفـــر بیگــــی در اوج یقین اگرچه تردیدی هست …

هم چاه سر راه تو باید بکنیم هم اینکه از انتظار تو دم بزنیم این نامه ی چندم است که می خوانی داریم رکورد کوفه را می شکنیم جلیل صفـــر بیگــــی فریاد حسین را شنیدیم …

هر چند که خسته ایم از این حال نیا شرمنده! اگر ندارد اشکال نیا ما خط تمام نامه هامان کوفی است آقای گلم زبان من لال نیا جلیل صفـــر بیگــــی هر چند که بیمار تو …

هر روز به ما اگر که سر هم بزنی بر ریشه ی خواب ما تبر هم بزنی آقا تو که خوب می شناسی ما را زنگ در خانه را اگر هم بزنی جلیل صفـــر بیگــــی …

خوب و بد اشتباه را بگذارید شیطان و من و گناه را بگذارید می‌خواهم از این به بعد، آدم باشم لطفا سر من کلاه را بگذارید جلیل صفـــر بیگــــی با عشق طلسم گرگ را میشکنیم …

بر هر چه به غیر عشق پا بگذارید دست دل خویش در حنا بگذارید عاشق بشوید، مردم! عاشق بشوید یک نام خوش از خویش به جا بگذارید جلیل صفـــر بیگــــی یک عمر درون خویش تکرار …