بایگانی برچسب: بهترین های هوشنگ ابتهاج

شعر زیبایی ازآقای هوشنگ ابتهاج نه هراسی نیست من هزاران بار تیرباران شده ام – هوشنگ ابتهاج نه هراسی نیست من هزاران بار تیرباران شده ام و هزاران باردل زیبای مرا از دار آویخته اند …

گفتمش شيرين ترين آواز چيست چشم غمگينش به رويم خيره ماند قطره قطره اشکش از مژگان چکيد لرزه افتادش به گيسوی بلند زير لب غمناک خواند ناله‌ ی زنجيرها بر دست من هــوشنــگ ابتهـــاج زمان …

بسترم صدف خالی یک تنهاییست و تو چون مروارید گردن آویز کسان دگری هــوشنــگ ابتهـــاج چه غریب ماندی ای دل نه غمی ، نه غمگساری نه به انتظار یاری ، نه ز یار انتظاری غم …

هوای روی تو دارم نمی گذارندم مگر به کوی تو این ابرها ببارندم مرا که مست توام این خمار خواهد کشت نگاه کن که به دست که می سپارندم مگر در این شب دیر انتظار …

عزیزم‌ پاک‌ کن‌ از چهره‌ اشکت‌ را ، ز جا برخیز تو در من‌ زنده‌ای‌ ، من‌ در تو ما هرگز نمی‌ میریم‌ من‌ و تو با هزاران دگر این‌ راه‌ را دنبال‌ می‌ گیریم‌ …

سايه ها زير درختان ، در غروب سبز می گريند شاخه ها چشم انتظار سرگذشت ابر و آسمان ، چون من ، غبار آلود دلگيری باد، بوی خاك باران خورده مي‌آرد سبزه ها در راهگذار …

شب فرو می افتاد به درون آمدم و پنجره ها رابستم باد با شاخه در آویخته بود من در این خانه تنها تنها غم عالم به دلم ریخته بود ناگهان حس کردم که کسی آنجا …

چرا پنهان كنم عشق است و پيداست درين آشفته اندوه نگاهم تو را می خواهم ای چشم فسون بار كه می سوزی نهان از ديرگاهم چه می خواهی ازين خاموشی سرد زبان بگشا كه مي …

چون كوه نشستم من با تاب و تب پنهان صد زلزله برخیزد آنگاه كه برخیزم برخیزم و بگشایم بند از دل پر آتش وین سیل گدازان را از سینه فروریزم چون گریه گلو گیرد از …

فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت دیدیم کزین جمع پراکنده کسی رفت شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت هــوشنــگ ابتهـــاج وه، …

امروز نه آغاز و نه انجام جهان است ای بس غم و شادی، که پس پرده نهان است گر مرد رهی ؛ غم مخور از دوری و دیری دانی که رسیدن هنر گام زمان است …

درین سرای بی کسی کسی به در نمی زند به دشت پُر ملالِ ما پرنده پَر نمی زند یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی کُند کسی به کوچه سارِ شب درِ سحر نمی زند …