بایگانی برچسب: بهترین های بیدل دهلوی

عمرگذشت و همچنان داغ وفاست زندگی زحمت دل کجا بریم آبله پاست زندگی دل به زبان نمی رسد لب به فغان نمی رسد کس به نشان نمی‌رسد تیر خطاست زندگی پرتوی ازگداز دل بسته ره …

فریب جاه مخور تا دل تو تنگ نگردد که قطره ای به ‌گهر نارسیده . سنگ نگردد صفای جوهر آزادگی . مسلم طبعی که ‌گرد آینه داران نام و ننگ نگردد دماغ جاه ز تغییر …

خیال آن مژه خون می کند چه چاره کنم دل آب گشت و نمی آید آن خدنگ برون تعلقات جهان حکم نیستان دارد نشد صدا هم از این کوچه های تنگ برون بیـــدل دهلـــــوی

خط آوردی و ننوشتی برات مطلب ما را به خودکردی دراز آخر زبان دود دلها را هوایت نکهت گل را کند داغ دل‌گلشن تمنایت نگه در دیده خون سازد تماشا را سفید از حسرت این …

اشک یک لحظه به مژگان بار است فرصت عمر همین مقدار است زندگی عالم آسایش نیست نفس آیینه این اسرار است بس که‌ گرم است هوای گلشن غنچه اینجا سر بی دستار است شیشه‌ساز نم …

ساز من آزادگی‌ . آهنگ من آوارگی از تعلق تار نتوان بست قانون مرا عمر رفت ودامن نومیدی از دستم نرفت ناز بسیارست بر من بخت واژون مرا بسکه وحشت کرده است آزاد . مجنون …

تمثال خیالیم چه زشتی چه نکویی ای آینه بر ما نتوان بست دورویی ناموس حیا بر تو بنازد که پس از مرگ با خاک اگر حشر زند جوش نرویی هوشی که چها دوخته ای از …

بیا ای گرد راهت خرمن حسن به چشم ما بیفشان دامن حسن سحرپردازی خط عرض شامی است حذر کن از ورق گرداندن حسن به چشمم از خطت عالم سیاه است قیامت داشت‌ گرد رفتن حسن …

عمرگذشت و همچنان داغ وفاست زندگی زحمت دل کجا بریم آبله پاست زندگی دل به زبان نمی رسد لب به فغان نمی رسد کس به نشان نمی رسد تیر خطاست زندگی پرتوی ازگداز دل بسته …

برای خاطرم غم آفریدند طفیل چشم من نم آفریدند چو صبح آنجا که من پرواز دارم قفس با بال . توام آفریدند گهر موج آورد . آیینه جوهر دل بی آرزو کم آفریدند وداع غنچه …

تا دم تیغت به عرض جلوه عریان می شود خون زخم من چو رنگ ازگل نمایان می شود گر چمن زین رنگ می بالد به یاد مقدمت شاخ گل محمل کش پرواز مرغان می شود …

در خموشی همه صلح است‌ . نه جنگ است اینجا غنچه شو . دامن آرام به چنگ است اینجا چشم بربند .‌ گرت ذوق تماشایی هست صافی آینه درکسوت زنگ است اینجا گر دلت ره …

بسکه وحشت کرده است آزاد ، مجنون مرا لفظ نتواند کند زنجیر، مضمون مرا در سر از شوخی نمی گنجد گل سودای من خم حبابی می کند شور فلاطون مرا داغ هم در سینه ام …