بایگانی برچسب: علیرضا قزوه

رفیق جان ،مرا دوره ی رفاقت نیست سر گلایه ندارم که جای صحبت نیست یکی به مفتی شهر از زبان ما گوید اطاعتی که تو را می کنند طاعت نیست چگونه نقشه ی آسایش جهان …

از عدالت می نویسند، از تخلّف می خورند می نویسم دوستان ! معیار خوبی مرده است دوستان خوب من تنها تأسّف می خورند این که طبع شاعران خشکیده باشد عیب کیست ناقدان از سفرۀ چرب …

لیلی گذشت و مجنون حالی خراب دارد گفتم نگریم امّا دیدم ثواب دارد مجنون منم که ماندم ، این خاک ،‌ خاک لیلی‌ست ای کاروان بیایید، این چاه ، آب دارد چرخی زنیم در خود …

شب و روزم گذشت به هزار آرزو نه رسیدم به خویش ، نه رسیدم به او نه سلامم سلام ، نه قیامم قیام نه نمازم نماز، نه وضویم وضو دل اگر نشکند به چه ارزد …

پریشانان پری را می پرستند گدایان گوهری را می پرستند خبر از دین مداحان ندارم خطیبان منبری را می پرستند سواران پرچمی را می ستایند دلیران سنگری را می پرستند چه می دانند اینان از …

آغاز ابرها در ساعت یک است به وقت نجف کمی پس از دو باران گرفت در کنار بقیع درست ساعت سه طوفان شد در کربلا حالا به ساعت من فقط کمی به لحظه موعود مانده …

شهید شادمانی ها مشو، غم را مواظب باش اگر بر عمر حسرت می بری ، دم را مواظب باش پدرها و پسرها را تب تقدیر خواهد کشت دم جان کندن سهراب ، رستم را مواظب …

دلم را چون اناری کاش یک شب دانه می کردم به دریا می زدم در باد و آتش خانه می کردم چه می شد آه ای موسای من ، من هم شبان بودم تمام روز …

شکستند این جماعت قدر ساقی را دل خم را ز شیطان می خرند این روزها با سیب گندم را یکی در هیأت انسان کمین کرده ست در اینجا ببین اندوه تهران را ، تماشا کن …

این همه آتش خدایا شعله اش از گور کیست شهوت این بی نمازان ، نشئه ی انگور کیست پرده دانان طریقت در صبوری سوختند این صدای ناموافق زخمه ی تنبور کیست شیخ بازیگوش ما از …