سرچشمه رویش هایی – سهراب سپهری
سرچشمه رویش هایی
شعر زیبای سرچشمه رویش هایی – سهراب سپهری
سرچشمه رویش هایی . دریایی. پایان تماشایی
تو تراویدی: باغ جهان تر شد. دیگر شد
صبحی سر زد. مرغی پر زد. یک شاخه شکست : خاموشی هست
خوابم بر بود . خوابی دیدم : تابش آبی در خواب . لرزش برگی در آب
این سو تاریکی مرگ . آن سو زیبایی برگ. اینها چه. آنها چیست. انبوه زمان ها چیست
این می شکفد. ترس تماشا دارد. آن می گذرد. وحشت دریا دارد
پرتو محرابی . می تابی. من هیچم: پیچک خوابی. بر نرده اندوه تو می پیچم
تاریکی پروازی. رویای بی آغازی . بی موجی . بی رنگی . دریای هم آهنگی
شعر زیبایی از دفتر شعر شرق اندوه – سهراب سپهری