سرچشمه رویش هایی – سهراب سپهری

سرچشمه رویش هایی

شعر زیبای سرچشمه رویش هایی – سهراب سپهری

سرچشمه رویش هایی . دریایی. پایان تماشایی

تو تراویدی: باغ جهان تر شد. دیگر شد

صبحی سر زد. مرغی پر زد. یک شاخه شکست : خاموشی هست

خوابم بر بود . خوابی دیدم : تابش آبی در خواب . لرزش برگی در آب

این سو تاریکی مرگ . آن سو زیبایی برگ. اینها چه. آنها چیست. انبوه زمان ها چیست

این می شکفد. ترس تماشا دارد. آن می گذرد. وحشت دریا دارد

پرتو محرابی . می تابی. من هیچم: پیچک خوابی. بر نرده اندوه تو می پیچم

تاریکی پروازی. رویای بی آغازی . بی موجی . بی رنگی . دریای هم آهنگی

شعر زیبایی از دفتر شعر شرق اندوه – سهراب سپهری