من سازم بندی آوازم برگیرم بنوازم – سهراب سپهری

من سازم بندی آوازم

شعر زیبای من سازم بندی آوازم – سهراب سپهری

من سازم بندی آوازم . برگیرم . بنوازم. برتارم زخمه

لا می زن . راه فنا می زن

من دودم: می پیچم. می لغزم . نابودم

می سوزم . می سوزم : فانوس تمنایم . گل کن تو مرا . و درآ

آیینه شدم . از روشن و از سایه بری بودم . دیو و پری آمد

دیو و پری بودم . در بی خبری بودم

قرآن بالای سرم . بالش من انجیل . بستر من تورات

وزبر پوشم اوستا. می بینم خواب

بودایی در نیلوفر آب

هر جا گل های نیایش رست . من چیدم . دسته گلی دارم

محراب تو دور از دست: او بالا

من در پست

خوشبو سخنم . نی ؟ باد بیا می بردم

بی توشه شدم در کوه کجا . گل چیدم . گل خوردم

در رگ ها همهمه ای دارم . از چشمه خود آبم زن . آبم زن

و به من یک قطه گوارا کن . شورم را زیبا کن

باد انگیز . درهای سخن بشکن . جا پای صدای می روب

هم دود چرا می بر. هم موج من و ما و شما می بر

ز شبم تا لاله بیرنگی پل بنشان . زین رویا در چشمم گل

بنشان . گل بنشان

شرق اندوه – سهراب سپهری