من سازم بندی آوازم برگیرم بنوازم – سهراب سپهری
من سازم بندی آوازم
شعر زیبای من سازم بندی آوازم – سهراب سپهری
من سازم بندی آوازم . برگیرم . بنوازم. برتارم زخمه
لا می زن . راه فنا می زن
من دودم: می پیچم. می لغزم . نابودم
می سوزم . می سوزم : فانوس تمنایم . گل کن تو مرا . و درآ
آیینه شدم . از روشن و از سایه بری بودم . دیو و پری آمد
دیو و پری بودم . در بی خبری بودم
قرآن بالای سرم . بالش من انجیل . بستر من تورات
وزبر پوشم اوستا. می بینم خواب
بودایی در نیلوفر آب
هر جا گل های نیایش رست . من چیدم . دسته گلی دارم
محراب تو دور از دست: او بالا
من در پست
خوشبو سخنم . نی ؟ باد بیا می بردم
بی توشه شدم در کوه کجا . گل چیدم . گل خوردم
در رگ ها همهمه ای دارم . از چشمه خود آبم زن . آبم زن
و به من یک قطه گوارا کن . شورم را زیبا کن
باد انگیز . درهای سخن بشکن . جا پای صدای می روب
هم دود چرا می بر. هم موج من و ما و شما می بر
ز شبم تا لاله بیرنگی پل بنشان . زین رویا در چشمم گل
بنشان . گل بنشان
شرق اندوه – سهراب سپهری