گپ 8 سایت ادبی

از تیغ . دریغم مکن وقتی که دلی عهدشکن داشته باشم از درد درون با که سخن داشته باشم دنیای غمی ؛ باش ؛ به دنیا دل بی غم ای دل . چه کسی داشت …

وقتی که دلی عهدشکن داشته باشم از درد ِ درون با که سخن داشته باشم دنیای غمی؟؛ باش ؛ به دنیا دل بی غم ای دل . چه کسی داشت که من داشته باشم بگذار …

تا ابد سرکشی از حکم ازل یعنی چه با قضا جَر چه قَدَر ؟ جنگ و جدل یعنی چه پیرو دل شدم؛ از دل چه دلیلی بهتر این همه در پی اسباب و علل یعنی …

ابر آمد و باد آمد و مهتاب درآمد انگار شب از پیرهن خواب درآمد در ذهن من این منظره عکسی شد و آن گاه برفی شد و سیلی شد و از قاب درآمد دنبال تو …

باز هم سال نو آمد ؛ خوشی و غم با هم باز تقویم و همان ؛ عید و محرم با هم ما دو از جنس دو دنیای غریبیم عزیز به چه انگیزه بسازند دو عالم …

جستجو در جو مکن ؛ از جو . صدف نتوان گرفت وانگهی از هر صدف دُرّ نجف نتوان گرفت می دهد مرجان به دریادل. دل دریا . ولی جز کف دستی حباب از دست کف …

دودمان درد پروردند در دامن تو را جامه ای جنس جنون کردند پیراهن تو را تا قلم در دست عشق افتاد، بالاتر کشید از تمام سر به داران ، یک سر و گردن تو را …

کم بود اگرچند به ظاهر نفراتش دریا شده بودند به باطن . قطراتش آن سرخ ترین خون خدا روی زمین ریخت تا سبز شود سفره ی خاک از ثمراتش آفاق همه آینه و آیه ای …

یک نفس نام تو را در خود دمیدم . سوختم تا به یادت آه کوتاهی کشیدم . سوختم از چه چاه و چشمه ای سیراب و سبزش کرده اند ؟ گرچه من بر این چمن …

تا آسمان نماند . لب تشنه در دل شب تشت شفق به خون خورشید شد لبالب ای کهکشان پرپر . افتاده بر شب خاک از تو کویر تاریک . شد کشتزار کوکب بر دشمن این …

بی تابم و . پابند قرارم نتوان کرد زندانی دیوار و حصارم نتوان کرد این سان که سر من شده سرشار شر و شور با صبر و سکون چاره ی کارم نتوان کرد زنجیری سد …

شوره زاری ست درندشت . زمینی که منم مزن اردو به بیابان چنینی که منم مانده ام تا پس از این باز چه خواهید ربود تو و دنیای تو از بی دل و دینی که …

زیر این خیمه ی خلوت زده ی خاک اندود که چنان یاس . کرخت است و . چنان ترس . کبود روی این کهنه گلیمی که پر است از گل و گَرد پودش از تار …

روزگاران پس از این . روزگاران تو بادا زردی تقویم ها سبز از بهاران تو بادا بلکه چرتش پاره گشت و از دهن ­‌درّه رها شد کوه خواب آلود غرق آبشاران تو بادا رودرود خاک …

عمرگذشت و همچنان داغ وفاست زندگی زحمت دل کجا بریم آبله پاست زندگی دل به زبان نمی رسد لب به فغان نمی رسد کس به نشان نمی‌رسد تیر خطاست زندگی پرتوی ازگداز دل بسته ره …

فریب جاه مخور تا دل تو تنگ نگردد که قطره ای به ‌گهر نارسیده . سنگ نگردد صفای جوهر آزادگی . مسلم طبعی که ‌گرد آینه داران نام و ننگ نگردد دماغ جاه ز تغییر …

خیال آن مژه خون می کند چه چاره کنم دل آب گشت و نمی آید آن خدنگ برون تعلقات جهان حکم نیستان دارد نشد صدا هم از این کوچه های تنگ برون بیـــدل دهلـــــوی

خط آوردی و ننوشتی برات مطلب ما را به خودکردی دراز آخر زبان دود دلها را هوایت نکهت گل را کند داغ دل‌گلشن تمنایت نگه در دیده خون سازد تماشا را سفید از حسرت این …

اشک یک لحظه به مژگان بار است فرصت عمر همین مقدار است زندگی عالم آسایش نیست نفس آیینه این اسرار است بس که‌ گرم است هوای گلشن غنچه اینجا سر بی دستار است شیشه‌ساز نم …

ساز من آزادگی‌ . آهنگ من آوارگی از تعلق تار نتوان بست قانون مرا عمر رفت ودامن نومیدی از دستم نرفت ناز بسیارست بر من بخت واژون مرا بسکه وحشت کرده است آزاد . مجنون …